اکثر اطفال از رحم مادر با قلب سالم به دنیا می آیند اما در برخی مواقع، قلب اطفال دارای سؤتشکلات و نقص های می باشد که حیات طفل را تهدید می کند.
آنعده اطفالیکه بنابر دلایل مختلف - با وجود داشتن این بیماری قلبی - تحت تداوی قرار نمی گیرند یا به گونۀ ناقص تداوی شده اما زنده می مانند؛ رشد سالم نکرده و در سنین نوجوانی به یک انسان معیوب و ناتوان مبدل می شوند.
اینگونه بیماری ها در گذشته نه تنها در افغانستان که در کشور های منطقه هم به درستی قابل تداوی نبود اما از ۲۰۰۵ به اینسو این امر در کابل هم مقدور است.
نجیب الله بینا، شف سرویس جراحی قلب انستیتوت طبی فرانسه برای کودکان یا FMIC می گوید که در آن شفاخانه، اطفال زیر سن هژده سال که با مشکلات ولادی قلب دچار باشند تحت عملیات قرار می گیرند.
بیماری های ولادی قلب عمدتاً به دو صنف سیانوتیک (بیمار با چهرۀ تاریک) و غیر سیانوتیک تقسیم می شود که در افغانستان بیشتر نوع PDA آن معمول می باشد.
آقای بینا می گوید که برای جلوگیری از پیشرفت بیماری در نزد اطفال، "نوزادان را در میز ولادت و یا هم پنج تا ده روز پس از ولادت تحت یک آزمایش ECO قرار دهند تا در صورت موجودیت این بیماری از همان اوایل تولد به تداوی و یا هم عمل جراحی آن اقدام شود."
